Indeks

Terminy, których znaczenie może być przydatne

Analiza chłonności –  ustalenie ile powierzchni użytkowej mieszkalnej można wybudować na konkretnej działce.

Budowla – każdy obiekt budowlany niebędący budynkiem lub obiektem małej architektury, jak: lotniska, drogi, linie kolejowe, mosty, wiadukty, estakady, tunele, przepusty, sieci techniczne, wolno stojące maszty antenowe, wolno stojące trwale związane z gruntem urządzenia reklamowe, budowle ziemne, obronne (fortyfikacje), ochronne, hydrotechniczne, zbiorniki, wolno stojące instalacje przemysłowe lub urządzenia techniczne, oczyszczalnie ścieków, składowiska odpadów, stacje uzdatniania wody, konstrukcje oporowe, nadziemne i podziemne przejścia dla pieszych, sieci uzbrojenia terenu, budowle sportowe, cmentarze, pomniki, a także części budowlane urządzeń technicznych (kotłów, pieców przemysłowych, elektrowni wiatrowych i innych urządzeń) oraz fundamenty pod maszyny i urządzenia, jako odrębne pod względem technicznym części przedmiotów składających się na całość użytkową.

Decyzja o warunkach zabudowy – w przypadku braku miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, zainteresowany występuje o wydanie decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu. Wniosek o wydanie decyzji może złożyć każdy, bez względu na tytuł prawny działki, ponieważ sama decyzja nie nadaje praw do terenu, ani nie narusza prawa własności.
Decyzja o warunkach zabudowy określa:
a) rodzaj oraz możliwą funkcje planowanej inwestycji,
b) warunki zabudowy i zagospodarowania terenu,
c) warunki obsługi w zakresie infrastruktury technicznej i obsługi komunikacyjnej,
d) ochronę osób trzecich,
e) okres obowiązywania decyzji,
f) nieprzekraczalne granice inwestycji.
Decyzja szczegółowo określa jakie opinie, warunki i uzgodnienia powinny być uzyskane.

Decyzja o wyłączeniu gruntu z produkcji rolnej – decyzja administracyjna zmieniająca przeznaczenie gruntu tj. z gruntów rolnych na budowlane.
Decyzję tą należy uzyskać przed  wydaniem pozwolenia na budowę. W przypadku, gdy użytki rolne wytworzone są z gleb pochodzenia mineralnego, i zaliczane są do I, II, IIIa i IIIb klasy oraz gdy wytworzone są z gleb organicznych i zaliczane do IVa, IVb, V i VI klasy, wydanie niniejszej decyzji wiąże się z koniecznością dokonania opłaty za wyłączenie z produkcji.
Zasady ochrony gruntów rolnych i leśnych, jak i określenie sposobu wyliczenia opłaty za wyłączenie reguluje Ustawa o ochronie gruntów rolnych i leśnych z dnia 3 lutego 1995 roku
(Dz.U.04.121.1266 ze zm.).

Decyzja środowiskowa – to zgoda na realizację danego przedsięwzięcia z punktu widzenia spełnienia wymagań ochrony środowiska. W szczególności ta zgoda dotyczyć będzie: miejsca realizacji danego przedsięwzięcia, warunków wykorzystywania terenu w fazie realizacji i eksploatacji, wymagań dotyczących ochrony środowiska koniecznych do uwzględnienia w projekcie budowlanym, a także – w miarę potrzeby- wymogów w zakresie przeciwdziałania skutkom awarii przemysłowych oraz ograniczania transgranicznego oddziaływania na środowisko. Organem właściwym do wydania decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach jest wójt, burmistrz, lub prezydent miasta.

Decyzja wodno prawna – decyzja administracyjna zezwalająca, zgodnie z art. 122 ustawy z dnia 18 lipca 2001 r. Prawo wodne, na korzystanie z wód i wykonanie urządzeń wodnych, a także innych wskazanych w tym przepisie działań, mogących mieć wpływ na środowisko wodne.

Dokumentacja budowy – pozwolenie na budowę wraz z załączonym projektem budowlanym, dziennik budowy, protokoły odbiorów częściowych i końcowych, w miarę potrzeby, rysunki i opisy służące realizacji obiektu, operaty geodezyjne i książkę obmiarów, a w przypadku realizacji obiektów metodą montażu – także dziennik montażu.

Dokumentacja przetargowa –  dokumentacja opracowana ściśle według wytycznych, jej szczegółowość uzależniona jest od typu działania objętego przetargiem.
Składniki dokumentacji:
a) formularz związany z ofertą przetargową i oferentem
b) kontrakt, zawierający szczegółowe warunki, jak i obowiązki inwestora i wykonawcy, ustalenia dotyczące terminów rozpoczęcia, wykonania i odbioru prac itp.
c) specyfikacje techniczne
d) przedmiar robót – szacunkowe dane dotyczące wielkości nakładów inwestycyjnych
e) dokumenty projektowe.

Karta informacyjna przedsięwzięcia – dokument zawierający podstawowe informacje o planowanym przedsięwzięciu takie jak rodzaj, skala, usytuowanie przedsięwzięcia, powierzchnię zajmowanej nieruchomości, rodzaj technologii, warianty przedsięwzięcia, ilość wykorzystywanych surowców, rozwiązania chroniące środowisko, ilość i rodzaj wprowadzanych substancji lub energii do środowiska, możliwe transgraniczne oddziaływanie na środowisko, obszary NATURA 2000 znajdujące się w zasięgu znaczącego oddziaływania przedsięwzięcia.

Kondygnacja – pozioma nadziemna lub podziemna część budynku, zawarta pomiędzy powierzchnią posadzki na stropie lub najwyżej położonej warstwy podłogowej na gruncie a powierzchnią posadzki na stropie bądź warstwy osłaniającej izolację cieplną stropu, znajdującego się nad tą częścią budynku, przy czym za kondygnację uważa się także poddasze z pomieszczeniami przeznaczonymi na pobyt ludzi oraz poziomą część budynku stanowiącą przestrzeń na urządzenia techniczne, mającą średnią wysokość w świetle większą niż 2 m.

Kubatura – oznacza, w potocznym rozumieniu, “pojemność” lub “objętość” obiektu. W rozumieniu prawa budowlanego kubatura oznacza “objętość” budynku liczoną jako iloczyn powierzchni rzutu każdej kondygnacji, mierzonej po zewnętrznym obrysie ścian i wysokości danej kondygnacji.
Kubatury budynków lub części budynków ograniczonych przez powierzchnie, które nie są poziome ani pionowe, obliczane są według odpowiednich wzorów matematycznych.
Należy jednak zaznaczyć, że obliczanie kubatur jest w rzeczywistości dość skomplikowane i aby przeprowadzać je właściwie konieczne jest dokładne zapoznanie się z normą PN-ISO 9836.

Kubatura brutto budynku – suma kubatury brutto wszystkich kondygnacji, stanowiąca iloczyn powierzchni całkowitej, mierzonej po zewnętrznym obrysie przegród zewnętrznych i wysokości kondygnacji brutto, albo między podłogą na stropie lub warstwą wyrównawczą na gruncie a górną powierzchnią podłogi bądź warstwy osłaniającej izolację cieplną stropu nad najwyższą kondygnacją, przy czym do kubatury brutto budynku:
a) wlicza się kubaturę przejść, prześwitów i przejazdów bramowych, poddaszy nieużytkowych oraz przykrytych części zewnętrznych budynku, takich jak: loggie, podcienia, ganki, krużganki, werandy, a także kubaturę balkonów i tarasów, obliczaną do wysokości balustrady,
b) nie wlicza się kubatury ław i stóp fundamentowych, kanałów i studzienek instalacyjnych, studzienek przy oknach piwnicznych, zewnętrznych schodów, ramp i pochylni, gzymsów, daszków i osłon oraz kominów i attyk ponad płaszczyzną dachu.

Linia rozgraniczająca drogę – granice terenów przeznaczonych na pas drogowy lub pasy drogowe ustalone w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego lub w decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, a w wypadku autostrady – w decyzji o ustaleniu lokalizacji autostrady; w liniach rozgraniczających drogi na terenie zabudowy (ulicy) mogą znajdować się również urządzenia infrastruktury technicznej nie związane z funkcją komunikacyjną drogi.

Mapa do celów projektowych – zawiera treść mapy zasadniczej łącznie z granicami własności z oznaczeniem rozgraniczenia terenów o różnym przeznaczeniu (zabudowa, ulice, drogi) oraz z zielenią i usytuowaniem innych obiektów zgodnie z celem wykonywanej pracy, dostosowana skalą do rodzaju i wielkości zamierzenia budowlanego, nie mniej niż 1:500.

Mapa zasadnicza – to podstawowe opracowanie geodezyjno-kartograficzne, stanowiące:
a) podstawowy element państwowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego w rozumieniu art. 40 ustawy Prawo geodezyjne i kartograficzne,
b) podstawowy materiał kartograficzny, wykorzystywany w szczególności do zagospodarowania przestrzennego, katastru nieruchomości i powszechnej taksacji,
c) źródłowe opracowanie kartograficzne do sporządzania map pochodnych i innych wielkoskalowych map tematycznych oraz aktualizacji mapy topograficznej w skali 1:10 000 (1:5000).
Treść mapy zasadniczej obejmuje dane o:
a) ewidencji gruntów i budynków (katastrze),
b) zagospodarowaniu terenu (ulice, drzewa, obiekty użyteczności publicznej),
c) podziemnym, naziemnym i nadziemnym uzbrojeniu terenu,
d) ukształtowaniu terenu (wysokości szczegółów sytuacyjnych, formy ukształtowania terenu).

Miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego (MPZP) – stanowi podstawę planowania przestrzennego w gminie. Zgodnie z art. 14 ustawy z dnia 27 marca 2003 roku o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym jest aktem prawa miejscowego. Przy sporządzaniu planów miejscowych wiążące są ustalenia studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy, pod rygorem nieważności planu (patrz procedury).
Miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego jest, obok studium uwarunkowań i zagospodarowania przestrzennego gminy, aktem planowania przestrzennego; nieobowiązkowy aczkolwiek mający przymiot prawa miejscowego, a zatem powszechnie obowiązujący (w ramach danej jednostki terytorialnej); może być podstawą do wydania decyzji administracyjnej; sporządzany dla części terytorium; sporządzany przez wójta (w gminach wiejskich), burmistrza (w miejskich lub miejsko-wiejskich) bądź prezydenta miasta (w miastach liczących powyżej 100 000 mieszkańców lub stosujących historyczne nazewnictwo), zaś uchwalany przez radę gminy (radę miasta); składa się z dwóch części: tekstowej i graficznej.

Obiekt budowlany
a) budynek wraz z instalacjami i urządzeniami technicznymi,
b) budowla stanowiąca całość techniczno-użytkową wraz z instalacjami i urządzeniami,
c) obiekt małej architektury.

Obiekty małej architektury – niewielkie obiekty, a w szczególności:
a) kultu religijnego, jak: kapliczki, krzyże przydrożne, figury,
b) posągi, wodotryski i inne obiekty architektury ogrodowej,
c) użytkowe służące rekreacji codziennej i utrzymaniu porządku, jak: piaskownice, huśtawki, drabinki, śmietniki.

Obszar oddziaływania obiektu – teren wyznaczony w otoczeniu obiektu budowlanego na podstawie przepisów odrębnych, wprowadzających związane z tym obiektem ograniczenia w zagospodarowaniu tego terenu.

Operat wodno prawny – opracowanie, na podstawie którego uzyskuje się pozwolenie wodno prawne, składający się z dwóch części: opisowej i graficznej. Art. 132 ustawy Prawo wodne (tj.Dz.U.05.239.2019) określa zawartość części opisowej i graficznej operatu wodno prawnego.

Powierzchnia biologicznie czynna – to grunt rodzimy pokryty roślinnością oraz wodą powierzchniową na działce budowlanej, a także 50% sumy nawierzchni tarasów i stropodachów, parkingów zielonych urządzonych, jako stałe trawniki lub kwietniki na podłożu zapewniającym ich naturalną wegetację, o powierzchni nie mniejszej niż 10 m2.

Powierzchnia całkowita – suma wszystkich kondygnacji nadziemnych i podziemnych, w tym również poddasza, tarasów, kondygnacji technicznych i magazynowych, mierzona na poziomie posadzki po obrysie zewnętrznym budynku (łącznie z grubością ścian) z uwzględnieniem tynków, okładzin i balustrad.

Powierzchnia zabudowy – przez powierzchnię zabudowy rozumie się powierzchnię terenu zajętą przez budynek w stanie wykończonym.
Powierzchnia zabudowy jest wyznaczona przez rzut pionowy zewnętrznych krawędzi budynku na powierzchnię terenu.
Do powierzchni zabudowy nie wlicza się:
a) powierzchni obiektów budowlanych ani ich części nie wystających ponad powierzchnię terenu,
b) powierzchni elementów drugorzędnych, np. schodów zewnętrznych, daszków, markiz, występów
dachowych, oświetlenia zewnętrznego,
c) powierzchni zajmowanej przez wydzielone obiekty pomocnicze (np. szklarnie, altany).

Pozwolenie na budowę – to decyzja administracyjna, zezwalająca na rozpoczęcie i prowadzenie budowy lub wykonywanie robót budowlanych innych niż budowa obiektu budowlanego.

Prawo do dysponowania nieruchomością na cele budowlane – tytuł prawny wynikający z prawa własności, użytkowania wieczystego, zarządu, ograniczonego prawa rzeczowego albo stosunku zobowiązaniowego, przewidującego uprawnienia do wykonywania robót budowlanych.

Projekt koncepcyjny – zestaw rysunków architektonicznych o niewielkim stopniu uszczegółowienia, służący do przedstawienia idei budynku zainteresowanym stronom i jego wstępnej akceptacji. Zawiera zwykle rzuty, elewacje i plan usytuowania budynku na działce.

Projekt wykonawczy – uszczegółowiony projekt budowlany w zakresie niezbędnym do realizacji zamierzenia inwestycyjnego z wyłączeniem projektów elementów małej architektury oraz z odrębnym wykonaniem projektu wnętrz.

Projekt wielobranżowy, budowlany – kompleksowe opracowanie zawierające wszelkie niezbędne uzgodnienia, pozwolenia, opinie, ekspertyzy, dokumentację rysunkową i opisową, umożliwiającym uzyskanie pozwolenia na budowę, a następnie realizację inwestycji.

Raport o oddziaływaniu przedsięwzięcia na środowisko – opracowanie, zawierające dokładną charakterystykę planowanego przedsięwzięcia, zawierający m.in. opis wpływu zamierzenia na środowisko, ilość i jakość odprowadzanych do środowiska substancji bądź energii, opis analizowanych wariantów przedsięwzięcia, uzasadnienie wybranego wariantu i jego wpływ na środowisko. Szczegółowa zawartość raportu została określona w rozdziale 2 art. 66 ustawy z dnia 3 października 2008r. o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko (Dz.U.08.199.1227).

Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego –  dokument określający w sposób ogólny planowany sposób zagospodarowania całego terytorium gminy, zawierający informacje o położeniu obszarów przeznaczonych pod zabudowę i inne funkcje, o przebiegu głównych szlaków komunikacyjnych, terenów chronionych itp.
Studium uwarunkowań i zagospodarowania przestrzennego gminy jest, obok miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, aktem planowania przestrzennego gminy; nie posiada jednak rangi przepisu prawa miejscowego, stanowi jedynie podstawę do opracowania miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego. Podmiotem odpowiedzialnym za jego sporządzenie jest wójt, burmistrz bądź prezydent miasta; uchwala go rada gminy, (rada miasta); składa się z części tekstowej i graficznej.

Teren budowy – przestrzeń, w której prowadzone są roboty budowlane wraz z przestrzenią zajmowaną przez urządzenia zaplecza budowy.

Urządzenia budowlane – urządzenia techniczne związane z obiektem budowlanym, zapewniające możliwość użytkowania obiektu zgodnie z jego przeznaczeniem, jak przyłącza i urządzenia instalacyjne, w tym służące oczyszczaniu lub gromadzeniu ścieków, a także przejazdy, ogrodzenia, place postojowe i place pod śmietniki.

Wypis z ewidencji gruntów – opracowanie geodezyjne zawierające informację o właścicielu nieruchomości gruntowej, położeniu gruntów, ich granic, powierzchni, rodzajów użytków gruntowych oraz ich klas gleboznawczych, oznaczenie ksiąg wieczystych lub zbiorów dokumentów, jeżeli zostały złożone dla nieruchomości, a także położeniu, przeznaczeniu, ogólnych danych technicznych dla budynków i lokali.

Wyrys z ewidencji gruntów –  mapa przedstawiająca lokalizację przedmiotowej nieruchomości gruntowej, budynku bądź lokalu.

Wskaźnik intensywności zabudowy – stosunek powierzchni całkowitej wszystkich kondygnacji naziemnych po obrysie z wyłączeniem tarasów i balkonów do powierzchni działki.

Wskaźniki parkingowe –  ustalane  w zapisach mpzp, służą obliczeniu zapotrzebowania inwestycji na miejsca postojowe dla samochodów osobowych.

Zjazd – część drogi na połączeniu z drogą nie będącą drogą publiczną lub na połączeniu drogi z dojazdem do nieruchomości przy drodze; zjazd nie jest skrzyżowaniem, wyjazd z drogi lub wjazd na drogę – rozumie się przez to część drogi stanowiącą połączenie jezdni tej drogi z łącznicą na węźle albo z obiektem lub urządzeniem obsługi uczestników ruchu, natężeniu miarodajnym ruchu – rozumie się przez to natężenie ruchu występujące w roku prognozy, wyrażone liczbą pojazdów na godzinę.